Het is weer eens zover: parkeren is het gesprek van de dag in de wijken en dorpen binnen de gemeente Amersfoort. Het gaat over parkeren van auto’s en er ligt straks een referendum voor u klaar dat u vraagt of u het nieuwe parkeerbeleid een goed idee vindt voor de stad.
En dat is jammer. Jammer dat we het nu enkel over het parkeren van auto’s hebben en of we daar dan wel of niet voor zouden moeten betalen. Waar het volgens Amersfoot2014 over zou moeten gaan is de openbare ruimte. Dit is de ruimte van ons allemaal.
De ruimte waarbinnen we ons bewegen, waar we sporten, spelen, elkaar ontmoeten, ontspannen én ons van A naar B verplaatsen. De openbare ruimte die in een aantal buurten en wijken gedomineerd wordt door geparkeerde auto’s. Buurten en wijken waar bewoners de afgelopen jaren veelvuldig op de deur van het stadhuis hebben gebonsd met het verzoek om maatregelen. Maatregelen die de leefbaarheid vergroten én waar bewoners met voorstellen en initiatieven kwamen hoe ze daar dan ook zelf aan bij zouden kunnen dragen.
Voorstellen die aan dovemansoren gericht waren, want decennia lang was het beleid erop gericht ruim baan te geven aan de auto. Investeren in asfalt, loslaten van het “1-vergunning per huishouden” principe in B-zones, en als er nog ruimte over was werd deze ingevuld met betaald parkeerplekken. Dat er in wijken en buurten wellicht ook nog andere behoeften waren met betrekking tot de openbare ruimte werd genegeerd. Amersfoort2014 heeft er altijd voor gepleit dat de focus veel meer zou moeten liggen op de leefbaarheid in de wijk (groen, spelen, verblijven, veiligheid) dan enkel te onderzoeken hoeveel stilstaand blik we in de woonstraten toe kunnen voegen.
Het is dus goed dat er nu heel anders gedacht wordt over de functionaliteiten van de openbare ruimte, maar toch heeft het college het voor elkaar gekregen dat het weer enkel over parkeren gaat. Om meer ruimte op straat te krijgen en de stad leefbaar te houden wil men het autobezit terug dringen. Het middel: invoeren van vergunning- en betaald parkeren in de gehele stad en beide dorpen. En daar gaat het mis. In heel veel wijken en dorpen wordt namelijk helemaal geen parkeerprobleem ervaren. Men is vaak afhankelijk van de auto voor werk en privé en men vindt de balans tussen groen, spelen en verkeer in de wijk eigenlijk wel prima. “Er is nu geen probleem, maar de gemeente gaat nu wel een probleem creëren” is een veelgehoorde reactie.
Een leefbare stad, met ruimte voor ontmoeten, spelen, groen en klimaatadaptatie. Uiteraard onderschrijven wij dat als Amersfoort2014 ook, maar de aanpak van dit college vinden wij verkeerd. Op een regenteske manier uitrollen van maatregelen over de gehele stad zonder daarvan de precieze consequentie te overzien, vinden wij erg onverstandig. Wij hebben altijd gepleit voor een andere benadering, een benadering die er op gericht is plannen samen met de inwoners te maken. Begin dus in die wijken en buurten die al die jaren op de deur hebben staan bonsen en doe ervaring op. Leer van de ervaringen, voer verbeteringen door en laat zien hoe straten anders ingericht kunnen worden. Neem de bewoners dus mee in het proces in plaats van ze voor het blok te zetten.
De aanpak van het college leidt nu enkel tot veel negativiteit, onbegrip en woede. De focus ligt volledig op parkeren en het doel verdwijnt snel uit beeld. Het resultaat van al deze communicatieve onkunde: een referendum. Een referendum waarin we kunnen stemmen voor of tegen een parkeerbeleid. Een referendum wat er waarschijnlijk nooit gekomen was als de wethouder geluisterd had naar de gevoelens vanuit de stad, open had gestaan voor de vele uitgestoken handen vanuit de stad en zijn beleid daarop had aangepast. Kortom: een gemiste kans.
